13 Mart 2018 Salı

Namaste

Büyük bir salonda bir sürü insan bir de ben ağzımda kürtçe bi şarkı tüm ışıklar açık bekliyordum. Öncelikle şunu söylemeliyim aldatmadım kimseyi sadece ikisini de sevdim. 

Evet yoksunluk hissettiğim doğrudur. Haftanın 7 günü 168 saati var ve... işte geri kalan öyküyü biliyorsun. Bu zamanın bana yaptığı bi haksızlık. Aslında bunu hep yapıyor alıştım mı? Hayır! Ama yine de Aristoteles'in 3 birlik kuralı olmasa ben aslında ordayım diyebilirdim. Çünkü o kadar ordaydım ki nerdeyse burda hiç değildim. Namaste! 

1 yorum:


Bu Blogda Ara

İzleyiciler